μικρολόγος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μικρολόγος	τὸ	μικρολόγον
γενική	τοῦ/τῆς	μικρολόγου	τοῦ	μικρολόγου
δοτική	τῷ/τῇ	μικρολόγῳ	τῷ	μικρολόγῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μικρολόγον	τὸ	μικρολόγον
κλητική ὦ!		μικρολόγε		μικρολόγον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μικρολόγοι	τὰ	μικρολόγᾰ
γενική	τῶν	μικρολόγων	τῶν	μικρολόγων
δοτική	τοῖς/ταῖς	μικρολόγοις	τοῖς	μικρολόγοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μικρολόγους	τὰ	μικρολόγᾰ
κλητική ὦ!		μικρολόγοι		μικρολόγᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μικρολόγω	τὼ	μικρολόγω
γεν-δοτ	τοῖν	μικρολόγοιν	τοῖν	μικρολόγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μικρολόγος < μικρο- + -λόγος

Επίθετο

μικρολόγος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που υπολογίζει ασήμαντα μικροπράγματα
  1. που ενδιαφέρεται για μικροέξοδα, τσιγκούνης
  2. που συνεχώς φέρνει αντίρρηση για ασήμαντα ζητήματα

Συγγενικά

• διαμικρολογέομαι
• καταμικρολογέω
• μικρολογέομαι
• μικρολογέω
• μικρολογητέον
• μικρολογία

→ και δείτε τις λέξεις μικρός και λόγος

Δείτε επίσης

• μακρολόγος (με διαφορετική σημασία)

συγγενικά στα νέα ελληνικά

• μικρολογία
• μικρολογώ

Πηγές

• μικρολόγος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μικρολόγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.