αντίρρηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντίρρηση	οι	αντιρρήσεις
γενική	της	αντίρρησης*	των	αντιρρήσεων
αιτιατική	την	αντίρρηση	τις	αντιρρήσεις
κλητική		αντίρρηση		αντιρρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιρρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίρρηση < (ελληνιστική κοινή) ἀντίρρησις

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdi.ɾi.si/

Ουσιαστικό

αντίρρηση θηλυκό

1. η έκφραση αντίθετης άποψης, η διαφωνία , ο αντίλογος
2. διαφορετική ή αντίθετη γνώμη

Συνώνυμα

• αντιλογία
• διαφωνία
• εναντίωση
• εναντιολογία

Μεταφράσεις

    αντίρρηση

αγγλικά : objection (en) γαλλικά : objection (fr) γερμανικά : Einwand (de) εσπεράντο : kontraŭparolo (eo) ιαπωνικά : 異議あり (ja) (igiari)