αντίλογος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντίλογος	οι	αντίλογοι
γενική	του	αντίλογου	των	αντίλογων
αιτιατική	τον	αντίλογο	τους	αντίλογους
κλητική		αντίλογε		αντίλογοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίλογος < αρχαία ελληνική ἀντίλογος < ἀντιλέγω < ἀντί + λέγω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *leǵ- (συλλέγω)

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdi.lo.ɣos/

Ουσιαστικό

αντίλογος αρσενικό

1. η απάντηση
2. η αντίρρηση, η διαφωνία

Μεταφράσεις

    αντίλογος

γαλλικά : contre-argument (fr)