μελετητής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μελετητής	μελετητές
γενική	μελετητή	μελετητών
αιτιατική	μελετητή	μελετητές
κλητική	μελετητή	μελετητές

Ετυμολογία

μελετητής < ελληνιστική κοινή μελετητής (προπονητής, προγυμναστής· ρήτορας δημηγοριών). Μορφολογικά, μελέτ(η) + -ητής

Προφορά

ΔΦΑ : /mɛ.lɛ.tiˈtis/

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό (θηλυκό: μελετήτρια)

• αυτός που μελετάει, που ασχολείται με τη μελέτη θεμάτων με συστηματικό τρόπο (συνήθως επιστημονικών)

Συγγενικές λέξεις

• μελετηρός
• → δείτε τις λέξεις: μελέτη και μελετώ

Μεταφράσεις

    μελετητής

Αναφορές

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μελετητής < μελέτ(η) + -ητής

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό ελληνιστική κοινή

1. προγυμναστής, προπονητής → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
2. ρήτορας δημηγοριών

Συγγενικές λέξεις

• μελετάω
• και → δείτε τη λέξη: μελέτη

Πηγές

• λείπουν πηγές