μελετητής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μελετητής	οι	μελετητές
γενική	του	μελετητή	των	μελετητών
αιτιατική	τον	μελετητή	τους	μελετητές
κλητική		μελετητή		μελετητές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελετητής < (λόγιο) ελληνιστική κοινή μελετητής (προπονητής, προγυμναστής· ρήτορας δημηγοριών). Μορφολογικά, μελέτ(η) + -ητής

Προφορά

ΔΦΑ : /mɛ.lɛ.tiˈtis/

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό (θηλυκό: μελετήτρια)

• αυτός που μελετάει, που ασχολείται με τη μελέτη θεμάτων με συστηματικό τρόπο (συνήθως επιστημονικών)

Συγγενικές λέξεις

• μελετηρός
• → δείτε τις λέξεις μελέτη και μελετώ

Μεταφράσεις

    μελετητής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μελετητής < μελέτ(η) + -ητής. Δείτε και μελετητός

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

1. προγυμναστής, προπονητής → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
2. ρήτορας δημηγοριών

Συγγενικές λέξεις

• μελετάω
• και → δείτε τη λέξη μελέτη

Πηγές

• λείπουν πηγές