μακροημέρευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μακροημέρευσῐς	αἱ	μακροημερεύσεις
γενική	τῆς	μακροημερεύσεως	τῶν	μακροημερεύσεων
δοτική	τῇ	μακροημερεύσει	ταῖς	μακροημερεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μακροημέρευσῐν	τὰς	μακροημερεύσεις
κλητική ὦ!		μακροημέρευσῐ		μακροημερεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μακροημερεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		μακροημερευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μακροημέρευσις < μακροημερ(ω) -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε μακρο- + ἡμέρευσις.

Ουσιαστικό

μακροημέρευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μακροημέρευση

  ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη μακροβιότης

Συγγενικά

• μακροήμερος
• μακροημερεύω

→ και δείτε τις λέξεις μακρός και ἡμέρα

Πηγές

• μακροημέρευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.