μακελάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μακελάρης	οι	μακελάρηδες
γενική	του	μακελάρη	των	μακελάρηδων
αιτιατική	τον	μακελάρη	τους	μακελάρηδες
κλητική		μακελάρη		μακελάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μακελάρης < μεσαιωνική ελληνική μακελλάρης < μακελλάριος < λατινική macellarius < αρχαία ελληνική μάκελλον (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

μακελάρης αρσενικό

1. ο χασάπης
2. (κατ’ επέκταση) ο σφαγέας (ανθρώπων)

Συγγενικά

• μακελειό
• μακελεύω
• μακέλεμα

Μεταφράσεις

    μακελάρης

αγγλικά : butcher (en) γαλλικά : boucher (fr)