λωβιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λωβιάρης	η	λωβιάρα	το	λωβιάρικο
γενική	του	λωβιάρη	της	λωβιάρας	του	λωβιάρικου
αιτιατική	τον	λωβιάρη	τη	λωβιάρα	το	λωβιάρικο
κλητική		λωβιάρη		λωβιάρα		λωβιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λωβιάρηδες	οι	λωβιάρες	τα	λωβιάρικα
γενική	των	λωβιάρηδων		—	των	λωβιάρικων
αιτιατική	τους	λωβιάρηδες	τις	λωβιάρες	τα	λωβιάρικα
κλητική		λωβιάρηδες		λωβιάρες		λωβιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λωβιάρης < λώβ(α) + -ιάρης

Προφορά

ΔΦΑ : /loˈvʝa.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λω‐βιά‐της

Επίθετο

λωβιάρης

• (λαϊκότροπο) λεπρός

  ≈ συνώνυμα: λωβιασμένος

Συγγενικά

• λωβός

→ και δείτε τη λέξη λώβα

Μεταφράσεις

    λωβιάρης

→ δείτε τη λέξη λεπρός

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .