λυγερός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λυγερός	η	λυγερή	το	λυγερό
γενική	του	λυγερού	της	λυγερής	του	λυγερού
αιτιατική	τον	λυγερό	τη	λυγερή	το	λυγερό
κλητική		λυγερέ		λυγερή		λυγερό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λυγεροί	οι	λυγερές	τα	λυγερά
γενική	των	λυγερών	των	λυγερών	των	λυγερών
αιτιατική	τους	λυγερούς	τις	λυγερές	τα	λυγερά
κλητική		λυγεροί		λυγερές		λυγερά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λυγερός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική λυγερός < λυγηρός < λυγ(έα) (λυγαριά) + -ερός < αρχαία ελληνική λύγος

Προφορά

ΔΦΑ : /li.ʝeˈɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λυ‐γε‐ρός

Επίθετο

λυγερός, -ή, -ό

• που λυγίζει εύκολα

Συγγενικά

• Λυγερή (όνομα)
• Λυγερός (επώνυμο)
• (Χρειάζεται επεξεργασία)
• λυγερ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

→ και δείτε τη λέξη λυγαριά

Μεταφράσεις

    λυγερός

γαλλικά : svelte (fr), souple (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

λυγερός < λυγηρός < λυγ(έα) (λυγαριά) + -ερός < αρχαία ελληνική λύγος . Δείτε και λυγαρέα

→ ζητούμενο λήμμα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λυγαρέα

Πηγές

• λυγερός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].