κούρβουλο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κούρβουλο	τα	κούρβουλα
γενική	του	κούρβουλου	των	κούρβουλων
αιτιατική	το	κούρβουλο	τα	κούρβουλα
κλητική		κούρβουλο		κούρβουλα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

κούρβουλο < μεσαιωνική ελληνική κούρβουλον / κουρβούλα / κουρβούλι < κούρβος < λατινική curvus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)ker- ‎(κάμπτω, λυγίζω, γυρίζω) + *-wós

Ουσιαστικό

κούρβουλο ουδέτερο

• (ιδιωματικό, παρωχημένο) ο ξερός κορμός φυτού ή δέντρου. Κυρίως η λέξη αφορά κορμό κλήματος ή κούτσουρου προς καύση στο τζάκι

Μεταφράσεις

    κούρβουλο