κιθαρωδός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	κιθαρωδός	οι	κιθαρωδοί
γενική	του/της	κιθαρωδού	των	κιθαρωδών
αιτιατική	τον/την	κιθαρωδό	τους/τις	κιθαρωδούς
κλητική		κιθαρωδέ		κιθαρωδοί
Κατηγορία όπως «γιατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κιθαρωδός< αρχαία ελληνική κῐθᾰρῳδός < κιθάρα + ἀείδω

Προφορά

ΔΦΑ : /ci.θa.ɾoˈðos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κι‐θα‐ρω‐δός

Ουσιαστικό

κιθαρωδός αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα) που παίζει κιθάρα και τραγουδάει

Συγγενικά

• κιθαρωδώ
• → δείτε τις λέξεις κιθάρα και άδω

Μεταφράσεις

    κιθαρωδός

αγγλικά : citharoedus (en) γαλλικά : citharède (fr) λατινικά : citharoedus (la)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κιθαρωδός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κιθαρωδός αρσενικό

1. (επάγγελμα) κάποιος που παίζει και ταυτόχρονα τραγουδάει με την κιθάρα
2. είδος ψαριού της Ερυθράς Θάλασσας, του οποίου το δέρμα είναι ριγωτό και θυμίζει τις χορδές της λύρας

Πηγές

• κιθαρωδός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κιθαρωδός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.