καλλιφωνία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καλλιφωνία	οι	καλλιφωνίες
γενική	της	καλλιφωνίας	των	καλλιφωνιών
αιτιατική	την	καλλιφωνία	τις	καλλιφωνίες
κλητική		καλλιφωνία		καλλιφωνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλλιφωνία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καλλιφωνία. Συγχρονικά αναλύετα σε (κάλλος) καλλι- + -φωνία (φωνή)

Ουσιαστικό

καλλιφωνία θηλυκό

• το να έχει κάποιος καλή φωνή, ιδίως όταν τραγουδάει

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις κάλλος και φωνή

Μεταφράσεις

    καλλιφωνία

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καλλιφωνία < ελληνιστική κοινή καλλιφωνία. Συγχρονικά αναλύετα σε (κάλλος) καλλι- + -φωνία (φωνή)

Ουσιαστικό

καλλιφωνία θηλυκό ή καλλιφωνιά

• ωραία φωνή

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις κάλλος και φωνή

Πηγές

• «καλλιφωνία» - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669) [μονοτονικό σύστημα]. greek‑language.gr - η Πύλη για την ελληνική γλώσσα (του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας). 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

{{grc-κλίση-'σοφία'

Ετυμολογία

καλλιφωνία < ελληνιστική λέξη < αρχαία ελληνική (κάλλος) καλλι- + -φωνία (φωνή)

Ουσιαστικό

καλλιφωνία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) ομορφιά του ήχου ή της προφοράς

Συγγενικές λέξεις

• καλλιφωνέω, καλλιφωνῶ
• καλλίφωνος

→ και δείτε τις λέξεις κάλλος και φωνή

Πηγές

• «καλλιφωνία» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «καλλιφωνία» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.