ιδιωτισμός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιδιωτισμός	οι	ιδιωτισμοί
γενική	του	ιδιωτισμού	των	ιδιωτισμών
αιτιατική	τον	ιδιωτισμό	τους	ιδιωτισμούς
κλητική		ιδιωτισμέ		ιδιωτισμοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδιωτισμός < (λόγιο) αρχαία ελληνική ἰδιωτισμός (κοινή ή χυδαία έκφραση, έλλειψη καλλιέργειας), λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική idiom < αρχαία ελληνική ἰδίωμα

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ði.ɔ.tiˈzmɔs/

συλλαβισμός : ι‐δι‐ω‐τι‐σμός

Ουσιαστικό

Παραδείγματα ιδιωτισμών

• παιδική χαρά
• βρέχει καρεκλοπόδαρα
• τρώω ξύλο

ιδιωτισμός αρσενικό

• (γλωσσολογία) στερεότυπη έκφραση με ιδιαίτερη σημασία· γλωσσική σύναψη που αποτελεί ιδιαιτερότητα μιας συγκεκριμένης γλώσσας ή διαλέκτου και δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί ως το άθροισμα των γνωστών εννοιών των λέξεων που την αποτελούν

Δείτε επίσης

• ιδιόλεκτος
• ιδιωματισμός (έκφραση ενός γλωσσικού ιδιώματος ή διαλέκτου)
• Κατηγορία:Εκφράσεις (νέα ελληνικά)
• ιδιωτισμός στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    ιδιωτισμός

αγγλικά : idiom (en) γαλλικά : idiotisme (fr)

πολωνικά : idiom (pl), idiomat (pl), idiomatyzm (pl)