ιδιωματισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιδιωματισμός	οι	ιδιωματισμοί
γενική	του	ιδιωματισμού	των	ιδιωματισμών
αιτιατική	τον	ιδιωματισμό	τους	ιδιωματισμούς
κλητική		ιδιωματισμέ		ιδιωματισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδιωματισμός < ιδιωματ(ικός) + -ισμός

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ði.o.ma.tiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐δι‐ω‐μα‐τι‐σμός

Ουσιαστικό

ιδιωματισμός αρσενικό

1. (γλωσσολογία) λέξη ή φράση ή άλλο γλωσσικό στοιχείο που απαντά σε ένα τοπικό ή κοινωνικό ιδίωμα ή διάλεκτο και όχι στην κοινή γλώσσα
2. → δείτε τη λέξη ιδιωτισμός για παγιωμένη έκφραση με ιδιαίτερο νόημα που δεν προκύπτει από το νόημα των επιμέρους λέξεων που την αποτελούν

   ≈ συνώνυμα: ιδιωτισμός → δείτε και την αγγλική λέξη idiom

Δείτε επίσης

• ιδιωτισμός (ειδική έκφραση)

Μεταφράσεις

    που ανήκει σε ιδίωμα ή διάλεκτο

αγγλικά : idiom (en)

    ιδιαίτερη έκφραση

→ δείτε τη λέξη ιδιωτισμός