θεούσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θεούσα	οι	θεούσες
γενική	της	θεούσας	των	θεουσών
αιτιατική	τη	θεούσα	τις	θεούσες
κλητική		θεούσα		θεούσες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεούσα < θε(ός) + -ούσα

Ουσιαστικό

θεούσα θηλυκό (μειωτικό, ειρωνικό) (αρσενικό θεούσος)

1. η θρησκόληπτη γυναίκα, αυτή που ασχολείται υπερβολικά με τη θρησκεία και της οποίας στερεοτυπικά η συμπεριφορά και εμφάνιση είναι πολύ συντηρητική

   ⮡  Η θεολόγος μας είναι πολύ θεούσα. Όλη την ώρα σταυροκοπιέται.

2. (μεταφορικά) άτομο το οποίο είναι (ή παριστάνει ότι είναι) σε υπερβολικό βαθμό θρήσκο ή ηθικό

   ⮡  Τσακώθηκα πάλι με τη θεούσα της τάξης για τον Χάρι Πότερ.

3. (επιθετικοποιημένο)

   ⮡  Έπρεπε να πάω στη θεούσα γειτόνισσα γιατί ξέχασα τα κλειδιά μου.

Δείτε επίσης

• ηθικολόγος
• χαμηλοβλεπούσα

Μεταφράσεις

    θρησκόληπτη γυναίκα

αγγλικά : churchwoman (en) γαλλικά : dévote (fr), bigote (fr)

    μεταφορική έννοια

Πηγές

• θεούσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• θεούσα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)