θειάφι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θειάφι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική θειάφι(ν) < ελληνιστική κοινή θειάφιον < αρχαία ελληνική θεῖον

Προφορά

ΔΦΑ : /θiˈa.fi/ & /ˈθça.fi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θει‐ά‐φι

Ουσιαστικό

θειάφι ουδέτερο

• (χημεία) κοινή ονομασία του χημικού στοιχείου θείο (S)

Συγγενικά

• αθειάφιστος
• θειαφένιος
• θειάφη
• θειαφής
• θειαφί
• θειαφίζω
• θειαφίλα
• θειάφινος
• θειαφίσιος
• θειάφισμα
• θειαφισμένος
• θειαφιστήρι
• θειαφόθωρος
• θειαφοκέρι
• θειαφοκίτρινος
• θειαφότοπος
• θειαφόφεγγος
• θειαφώνω
• θείωση

Δείτε επίσης

• θειάφι στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    θειάφι

αγγλικά : sulphur (en), brimstone (en) πολωνικά : siarka (pl)