ηχολήπτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ηχολήπτης	οι	ηχολήπτες
γενική	του	ηχολήπτη	των	ηχοληπτών
αιτιατική	τον	ηχολήπτη	τους	ηχολήπτες
κλητική		ηχολήπτη		ηχολήπτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ηχολήπτης < ήχος + -ο- + λήπτης (μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική sound engineer) ή μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική ingénieur du son)

Ουσιαστικό

ηχολήπτης αρσενικό, (θηλυκό ηχολήπτρια)

• (επάγγελμα) ο τεχνικός που είναι αρμόδιος για την καταγραφή του ήχου κατά τη διάρκεια μιας κινηματογράφησης ή μαγνητοσκόπησης

Συγγενικά

• ηχοληπτικός
• ηχολήπτρια
• ηχοληψία
• → δείτε τις λέξεις ήχος και λαμβάνω

Μεταφράσεις

    ηχολήπτης

αγγλικά : sound engineer (en) γερμανικά : Toningenieur (de)

Πηγές

• ηχολήπτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ηχολήπτης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• ηχολήπτης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)