ημιθόλιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ημιθόλιο	τα	ημιθόλια
γενική	του	ημιθολίου & ημιθόλιου	των	ημιθολίων
αιτιατική	το	ημιθόλιο	τα	ημιθόλια
κλητική		ημιθόλιο		ημιθόλια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ημιθόλιο < ημι- + θόλ(ος) + -ιο

Προφορά

ΔΦΑ : /i.miˈθo.li.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : η‐μι‐θό‐λι‐ο

Ουσιαστικό

ημιθόλιο ουδέτερο

• (Βυζαντινή αρχιτεκτονική) μορφή στέγασης αψίδας ή κόγχης του ιερού στην οποία καλύπτεται το ένα τέταρτο της σφαίρας

  ※  Γι’ αὐτὸ ἂν θεώρηση κανεὶς τὸ ἐσωτερικὸ θολοσκεποῦς Βυζαντινοῦ ναοῦ, ὅπου ὁ τροῦλλος ὑψώνεται σύμβολο τ’ οὐρανοῦ ἐδραζόμενος σὲ τόξα καὶ λοφία καὶ ἀντιστηριζόμενος μὲ κόγχες, ἡμιθόλια καὶ σταυροθόλια, θὰ σχηματίση τὴν ἐντύπωση ὅτι ἕνα χειροποίητο στερέωμα ἀκουμπᾶ ἀπάνω σὲ λεπτόκορμους κίονες καὶ τόσο κυριαρχεῖ ἐπὶ τῶν στηριγμάτων του ὥστε νὰ φαίνεται ὁ ναὸς σὰν ν’ ἀπορρέη ἐκ τῶν ἄνω. (Παναγιώτης Α. Μιχελής, Η χάρις του Βυζαντινού κίονος, Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 4 (1964-1965), Περίοδος Δ', σσ. 103-115)

Μεταφράσεις

    ημιθόλιο