εἴδησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εἴδησῐς	αἱ	εἰδήσεις
γενική	τῆς	εἰδήσεως	τῶν	εἰδήσεων
δοτική	τῇ	εἰδήσει	ταῖς	εἰδήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	εἴδησῐν	τὰς	εἰδήσεις
κλητική ὦ!		εἴδησῐ		εἰδήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εἰδήσει
γεν-δοτ	τοῖν		εἰδησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἴδησις < θέμα εἰδ-' (< οἶδα < Ϝοιδ- κατά ετεροίωση όπως στο απαρέμφατο εἰδέναι -δείτε και το θέμα Ϝειδ- του ρήματος εἴδω-) + (η)σις

Ουσιαστικό

εἴδησις θηλυκό

1. γνώση
2. φορέας γνώσης
3. το νέο, η είδηση

Συγγενικά

• εἶδος
• εἶδον (αόριστος β΄του ὁράω)
• εἰδύλλιον
• εἰδήμων
• εἴδωλον
• εἰδότως

Πηγές

• εἴδησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.