ετυμολόγηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ετυμολόγηση	οι	ετυμολογήσεις
γενική	της	ετυμολόγησης*	των	ετυμολογήσεων
αιτιατική	την	ετυμολόγηση	τις	ετυμολογήσεις
κλητική		ετυμολόγηση		ετυμολογήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ετυμολογήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ετυμολόγηση < ετυμολόγησις < ετυμολογώ + -σις < αρχαία ελληνική ἐτυμολογέω/ἐτυμολογῶ < ἔτυμος + λέγω

Ουσιαστικό

ετυμολόγηση θηλυκό

1. η διερεύνηση της καταγωγής, της προέλευσης, της πορείας και της εξέλιξης μιας λέξης μέσα στο χρόνο
2. το αποτέλεσμα και η δημοσιοποίηση αυτής της διερεύνησης

   ≈ συνώνυμα: ετυμολογία

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη ετυμολογία

Μεταφράσεις

    ετυμολόγηση