επταμελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επταμελής	η	επταμελής	το	επταμελές
γενική	του	επταμελούς*	της	επταμελούς	του	επταμελούς
αιτιατική	τον	επταμελή	την	επταμελή	το	επταμελές
κλητική		επταμελή(ς)		επταμελής		επταμελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επταμελείς	οι	επταμελείς	τα	επταμελή
γενική	των	επταμελών	των	επταμελών	των	επταμελών
αιτιατική	τους	επταμελείς	τις	επταμελείς	τα	επταμελή
κλητική		επταμελείς		επταμελείς		επταμελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επταμελής < (ελληνιστική κοινή) ἑπταμελής < αρχαία ελληνική ἑπτά + μέλος, μορφολογικά αναλύεται επτα- + -μελής

Επίθετο

επταμελής, -ής, -ές

• που έχει επτά μέλη

Άλλες μορφές

• εφταμελής

Δείτε επίσης

μονομελής · διμελής · τριμελής · τετραμελής · πενταμελής · εξαμελής · επταμελής · εφταμελής · οκταμελής · οχταμελής · εννεαμελής · εννιαμελής · δεκαμελής

Μεταφράσεις

    επταμελής

πολωνικά : siedmioczęściowy (pl), siedmioczłonowy (pl)