επιμερισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επιμερισμός	οι	επιμερισμοί
γενική	του	επιμερισμού	των	επιμερισμών
αιτιατική	τον	επιμερισμό	τους	επιμερισμούς
κλητική		επιμερισμέ		επιμερισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιμερισμός < ελληνιστική κοινή ἐπιμερισμός

Ουσιαστικό

επιμερισμός αρσενικό

• ο χωρισμός ενός ποσού ή αφηρημένου πράγματος σε μερίδια και η κατανομή τους

  ※  ο διαχειριστής της πολυκατοικίας είναι αρμόδιος για τον επιμερισμό των κοινόχρηστων εξόδων στα διαμερίσματα

  ※  η δικαιοσύνη θα αποφανθεί για τον επιμερισμό των ευθυνών

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις επιμερίζω, μερίζω και μέρος

Μεταφράσεις

    επιμερισμός

αγγλικά : splitting (en), apportionment (en)