εκπλήρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκπλήρωση	οι	εκπληρώσεις
γενική	της	εκπλήρωσης*	των	εκπληρώσεων
αιτιατική	την	εκπλήρωση	τις	εκπληρώσεις
κλητική		εκπλήρωση		εκπληρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκπληρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκπλήρωση < ελληνιστική κοινή ἐκπλήρωσις < αρχαία ελληνική ἐκπληρόω / ἐκπληρῶ < ἐκ + πληρόω / πληρῶ < πλήρης

Ουσιαστικό

εκπλήρωση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκπληρώνω

  ≈ συνώνυμα: εμπραγμάτωση, πραγματοποίηση, πραγμάτωση

Μεταφράσεις

    εκπλήρωση

αγγλικά : fulfillment (en) γαλλικά : accomplissement (fr)