δυσδιόδευτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δυσδιόδευτος	η	δυσδιόδευτη	το	δυσδιόδευτο
γενική	του	δυσδιόδευτου	της	δυσδιόδευτης	του	δυσδιόδευτου
αιτιατική	τον	δυσδιόδευτο	τη	δυσδιόδευτη	το	δυσδιόδευτο
κλητική		δυσδιόδευτε		δυσδιόδευτη		δυσδιόδευτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δυσδιόδευτοι	οι	δυσδιόδευτες	τα	δυσδιόδευτα
γενική	των	δυσδιόδευτων	των	δυσδιόδευτων	των	δυσδιόδευτων
αιτιατική	τους	δυσδιόδευτους	τις	δυσδιόδευτες	τα	δυσδιόδευτα
κλητική		δυσδιόδευτοι		δυσδιόδευτες		δυσδιόδευτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσδιόδευτος < ελληνιστική κοινή δυσδιόδευτος < δυσ- + διοδευτός < διοδεύω < αρχαία ελληνική ὁδεύω < ὁδός

Επίθετο

δυσδιόδευτος, -η / -ος, -ο

• (αρχαιοπρεπές) δύσβατος, δύσκολος να τον περπατήσει / περάσει κάποιος

  ※  Ἀλλὰ καὶ ἡ πρὸς τὴν Φιλιππούπολιν ἄγουσα ὁδὸς ἦν δυσδιόδευτος. Δέκα ἡμέρας ἀπεῖχεν ἡ πόλις αὕτη ἀπὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως· ὥστε ὁ Παΐσιος ἀφίκετο ἀσθενής. (Μανουήλ Γεδεών, «Ὁ Κῶδιξ τοῦ Παϊσίου», Ἐκκλησιαστικὴ Ἀλήθεια, ἔτος θʹ (16.11.1888, ἀριθμὸς 3) 21)

Μεταφράσεις

    δυσδιόδευτος

→ δείτε τη λέξη δύσβατος