διαπραγμάτευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαπραγμάτευση	οι	διαπραγματεύσεις
γενική	της	διαπραγμάτευσης*	των	διαπραγματεύσεων
αιτιατική	τη	διαπραγμάτευση	τις	διαπραγματεύσεις
κλητική		διαπραγμάτευση		διαπραγματεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαπραγματεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαπραγμάτευση < διαπραγματεύ(ομαι) + ση < αρχαία ελληνική διαπραγματεύομαι (δια- πραγματεύομαι)

Ουσιαστικό

διαπραγμάτευση θηλυκό

1. η συζήτηση μεταξύ πωλητή και αγοραστή προκειμένου να οριστεί η τιμή του υπό πώληση αγαθού
2. η συζήτηση που γίνεται μεταξύ δύο ή περισσότερων πλευρών που διαφωνούν σε κάτι με σκοπό την εξεύρεση μιας αποδεκτής λύσης μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις
3. η ανάπτυξη ενός επιστημονικού ή κοινωνικού ή άλλου θέματος, η ανάλυση

Συγγενικά

• διαπραγματεύομαι
• διαπραγματευτής
• διαπραγματευτικός

Μεταφράσεις

    διαπραγμάτευση μιας τιμής

αγγλικά : negotiation (en) γαλλικά : marchandage (fr) εσπεράντο : negociado (eo) ρουμανικά : negociere (ro)

    διαπραγμάτευση προς εύρεση κοινής λύσης

γαλλικά : négociation (fr)