δαιμόνιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δαιμόνιος	η	δαιμόνια	το	δαιμόνιο
γενική	του	δαιμόνιου	της	δαιμόνιας	του	δαιμόνιου
αιτιατική	τον	δαιμόνιο	τη	δαιμόνια	το	δαιμόνιο
κλητική		δαιμόνιε		δαιμόνια		δαιμόνιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δαιμόνιοι	οι	δαιμόνιες	τα	δαιμόνια
γενική	των	δαιμόνιων	των	δαιμόνιων	των	δαιμόνιων
αιτιατική	τους	δαιμόνιους	τις	δαιμόνιες	τα	δαιμόνια
κλητική		δαιμόνιοι		δαιμόνιες		δαιμόνια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δαιμόνιος < (ελληνιστική κοινή)

Επίθετο

δαιμόνιος -α -ο

• πανέξυπνος και αποτελεσματικός

  ※  Περπατημένος, γκόμενος, διανοούμενος, χαρισματικός, δαιμόνιος, ζωηρός, εξωστρεφής, αλητάμπουρας τότε, «μεταμοντέρνος κύριος» τώρα, με τρόπους καλής κοινωνίας, μελετημένους ενδελεχώς (Αλέξης Σταμάτης, Κυριακή, εκδ. Καστανιώτη, 2011)

Συγγενικά

• δαίμονας
• δαιμονικός
• δαιμονίζω

Μεταφράσεις

    δαιμόνιος

γαλλικά : diabolique (fr)