δαιμονίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δαιμονίζω < ελληνιστική κοινή δαιμονίζω < αρχαία ελληνική δαίμων

Ρήμα

δαιμονίζω, πρτ.: δαιμόνιζα, στ.μέλλ.: θα δαιμονίσω, αόρ.: δαιμόνισα, παθ.φωνή: δαιμονίζομαι, μτχ.π.π.: δαιμονισμένος

κάνω κάποιον να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται υπό την επήρεια δαιμόνων, τον βγάζω εκτός εαυτού, τον κάνω έξαλλο

Συγγενικά

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	δαιμονίζω	δαιμόνιζα	θα δαιμονίζω	να δαιμονίζω		δαιμονίζοντας
β' ενικ.	δαιμονίζεις	δαιμόνιζες	θα δαιμονίζεις	να δαιμονίζεις	δαιμόνιζε
γ' ενικ.	δαιμονίζει	δαιμόνιζε	θα δαιμονίζει	να δαιμονίζει
α' πληθ.	δαιμονίζουμε	δαιμονίζαμε	θα δαιμονίζουμε	να δαιμονίζουμε
β' πληθ.	δαιμονίζετε	δαιμονίζατε	θα δαιμονίζετε	να δαιμονίζετε	δαιμονίζετε
γ' πληθ.	δαιμονίζουν(ε)	δαιμόνιζαν δαιμονίζαν(ε)	θα δαιμονίζουν(ε)	να δαιμονίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		δαιμόνισα	θα δαιμονίσω	να δαιμονίσω		δαιμονίσει
β' ενικ.		δαιμόνισες	θα δαιμονίσεις	να δαιμονίσεις	δαιμόνισε
γ' ενικ.		δαιμόνισε	θα δαιμονίσει	να δαιμονίσει
α' πληθ.		δαιμονίσαμε	θα δαιμονίσουμε	να δαιμονίσουμε
β' πληθ.		δαιμονίσατε	θα δαιμονίσετε	να δαιμονίσετε	δαιμονίστε
γ' πληθ.		δαιμόνισαν δαιμονίσαν(ε)	θα δαιμονίσουν(ε)	να δαιμονίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω δαιμονίσει	είχα δαιμονίσει	θα έχω δαιμονίσει	να έχω δαιμονίσει
β' ενικ.	έχεις δαιμονίσει	είχες δαιμονίσει	θα έχεις δαιμονίσει	να έχεις δαιμονίσει
γ' ενικ.	έχει δαιμονίσει	είχε δαιμονίσει	θα έχει δαιμονίσει	να έχει δαιμονίσει
α' πληθ.	έχουμε δαιμονίσει	είχαμε δαιμονίσει	θα έχουμε δαιμονίσει	να έχουμε δαιμονίσει
β' πληθ.	έχετε δαιμονίσει	είχατε δαιμονίσει	θα έχετε δαιμονίσει	να έχετε δαιμονίσει
γ' πληθ.	έχουν δαιμονίσει	είχαν δαιμονίσει	θα έχουν δαιμονίσει	να έχουν δαιμονίσει

Μεταφράσεις

δαιμονίζω

αγγλικά : infuriate ^(en)
γαλλικά : énerver ^(fr)