infuriate

Αγγλικά (en)

ενεστώτας	infuriate
γ΄ ενικό ενεστώτα	infuriates
αόριστος	infuriated
παθητική μετοχή	infuriated
ενεργητική μετοχή	infuriating

Ρήμα

infuriate ^(en)

• δαιμονίζω, θυμώνω ή ενοχλώ κάποιον υπερβολικά

  ⮡  It infuriates me to see him lazing around.

  Με δαιμονίζει να τον βλέπω να τεμπελιάζει.

Πηγές

• infuriate - Oxford Learner's Dictionaries