δέσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δέσις < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δέσις

Ουσιαστικό

δέσις & δέση θηλυκό

1. η δέσμευση, ο δεσμός
2. (ειδικά για την Αγία Τριάδα) σύνδεσμος

Συνώνυμα

• δεσίδι
• δέσιμον

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη δένω

Πηγές

• δέσις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• δέσις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δέσῐς	αἱ	δέσεις
γενική	τῆς	δέσεως	τῶν	δέσεων
δοτική	τῇ	δέσει	ταῖς	δέσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δέσῐν	τὰς	δέσεις
κλητική ὦ!		δέσῐ		δέσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δέσει
γεν-δοτ	τοῖν		δεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δέσις < δέω στη σημασία «δένω», θέμα δε- + -σις

Ουσιαστικό

δέσις, -εως θηλυκό

1. το δέσιμο, η δέση
2. (θέατρο) η δέση της πλοκής του δραματικού έργου

   ≠ αντώνυμα: λύσις

Πηγές

• δέσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.