βλάττα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βλάττα	οι	βλάττες
γενική	της	βλάττας	των	βλαττών
αιτιατική	τη	βλάττα	τις	βλάττες
κλητική		βλάττα		βλάττες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βλάττα < λατινική blatta

Ουσιαστικό

βλάττα θηλυκό

1. (παρωχημένο, έντομο) είδος κατσαρίδας

   ≈ συνώνυμα: σίλφη

2. (παρωχημένο, ιατρική) η ευλογιά και (συνεκδοχικά) η ουλή που αφήνει η εμφάνιση της ασθένειας αυτής
3. (παρωχημένο, βοτανική) είδος ψώρας στα φύλλα φυτού

Άλλες μορφές

• βλάττη
• βλαττούδα
• βλαττούδι
• βλαττούσα

Μεταφράσεις

    βλάττα

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.