αφθαρσία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αφθαρσία	οι	αφθαρσίες
γενική	της	αφθαρσίας	των	αφθαρσιών
αιτιατική	την	αφθαρσία	τις	αφθαρσίες
κλητική		αφθαρσία		αφθαρσίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αφθαρσία < (ελληνιστική κοινή) ἀφθαρσία

αφθαρσία θηλυκό

το να είναι κάτι (ή κάποιος) άφθαρτο(ς), να μην φθείρεται, αλλά να διατηρεί την αρχική του κατάσταση ή ιδιότητες αναλλοίωτες, παρ’ όλο το πέρασμα του χρόνου

μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας: στη μέση, στο μεταίχμιο, σε κάποιο σημείο καθοριστικό για το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση (που φαίνεται ρευστή και κρίσιμη)

αφθαρσία