απόγονος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	απόγονος	οι	απόγονοι
γενική	του/της του	απογόνου απόγονου	των	απογόνων
αιτιατική	τον/την	απόγονο	τους/τις	απογόνους
κλητική		απόγονε		απόγονοι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «μέτοχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απόγονος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπόγονος. Συγχρονικά αναλύεται σε από- + -γονος.

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpo.ɣo.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πό‐γο‐νος

Ουσιαστικό

απόγονος αρσενικό ή θηλυκό

• το παιδί ή το εγγόνι ή το δισέγγονο (κ.ο.κ.) κάποιου, αυτός που κατάγεται από κάποιους προγόνους

  ↪ Βίον ανθόσπαρτον και καλούς απογόνους (ευχή που δίνεται σε νεόνυμφους)

Αντώνυμα

• πρόγονος

Εκφράσεις

• καλούς απογόνους!

Δείτε επίσης

• γόνος
• παιδί

Μεταφράσεις

    απόγονος

αγγλικά : descendant (en) γαλλικά : descendant (fr) πολωνικά : potomek (pl)

Πηγές

• απόγονος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• απόγονος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)