αποπεράτωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποπεράτωση	οι	αποπερατώσεις
γενική	της	αποπεράτωσης*	των	αποπερατώσεων
αιτιατική	την	αποπεράτωση	τις	αποπερατώσεις
κλητική		αποπεράτωση		αποπερατώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποπερατώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποπεράτωση < (ελληνιστική κοινή) ἀποπεράτωσις < ἀποπερατόω / ἀποπερατῶ

Ουσιαστικό

αποπεράτωση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αποπερατώνω, η ολοκλήρωση (ενός έργου)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποπερατώνω, περατώνω και πέρας

Μεταφράσεις

    αποπεράτωση

γαλλικά : achèvement (fr)