αποθέωση

Νέα ελληνικά (el)

Η αποθέωση του Ομήρου σε πίνακα του Dominique Ingres. Μουσείο του Λούβρου.

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποθέωση	οι	αποθεώσεις
γενική	της	αποθέωσης*	των	αποθεώσεων
αιτιατική	την	αποθέωση	τις	αποθεώσεις
κλητική		αποθέωση		αποθεώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποθεώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποθέωση < (ελληνιστική κοινή) ἀποθέωσις (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική apothéose)

Ουσιαστικό

αποθέωση θηλυκό

1. ενθουσιώδης αναγνώριση, θαυμασμός και έπαινος προς κάποιον ή κάτι
2. θεοποίηση
3. (μεταφορικά) το σημαντικότερο, η κορύφωση
4. η εμφάνιση (με θεαματικό τρόπο) ενός θιάσου στη σκηνή, λίγο πριν ή μετά το τέλος μιας θεατρικής παράστασης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποθεώνω και θεός

Μεταφράσεις

    αποθέωση

αγγλικά : apotheosis (en), deification (en) γαλλικά : apothéose (fr)