αναστέναγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αναστέναγμα	τα	αναστενάγματα
γενική	του	αναστενάγματος	των	αναστεναγμάτων
αιτιατική	το	αναστέναγμα	τα	αναστενάγματα
κλητική		αναστέναγμα		αναστενάγματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αναστέναγμα < μεσαιωνική ελληνική ἀναστέναγμα και παράλληλοι τύποι ἀναστέναμα, ἀναστεναγμός, ἀναστεναμός < αρχαία ελληνική ἀναστενάζω

αναστέναγμα ουδέτερο

Και της καρδιάς του την πολλή θέλει να σβύση λάβρα Με δάκρυα νύχτα-'μέρα, Μ' αναστενάγματα βαρηά που καίνε τον αγέρα. Ω, πόση νοιώθη αλάφρωσι ο πεζοδρόμος πόση 'Σάν από βράχια και βουνά και λαγκαδιαίς γλυτώση. Και 'ς το μικρό καλύβι του το βράδυ-βράδυ φθάση ("Ο Καλόγηρος της Κλεισούρας του Μεσολογγίου" Κ. Κρυστάλλης)

αναστέναγμα

* γαλλικά : soupir ^(fr)