αναιρετήριος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναιρετήριος < αναιρετικός

Επίθετο

αναιρετήριος,α,ο

• ο αναιρετικός. Σήμερα σε χρήση κυρίως το ουδέτερο, το αναιρετήριο, το οποίο συν τω χρόνω ουσιαστικοποιήθηκε σημαίνοντας το δικαστικό έγγραφο που πρέπει να συμπληρώνεται για να είναι δυνατή η προσφυγή σε αναίρεση

Προσκομίσθηκε το αναιρετήριο έγγραφο (ως επίθετο)

Τι πρέπει να αναφέρεται στο αναιρετήριο για να είναι ορισμένος και παραδεκτός ο σχετικός λόγος αναιρέσεως (ως ουσιαστικό)

Συγγενικές λέξεις

• αναίρεση
• αναιρώ
• αναιρέσιμος

Μεταφράσεις

    αναιρετήριος