αναιρέσιμος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αναιρέσιμος	αναιρέσιμη	αναιρέσιμο
γενική	αναιρέσιμου	αναιρέσιμης	αναιρέσιμου
αιτιατική	αναιρέσιμο	αναιρέσιμη	αναιρέσιμο
κλητική	αναιρέσιμε	αναιρέσιμη	αναιρέσιμο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αναιρέσιμοι	αναιρέσιμες	αναιρέσιμα
γενική	αναιρέσιμων	αναιρέσιμων	αναιρέσιμων
αιτιατική	αναιρέσιμους	αναιρέσιμες	αναιρέσιμα
κλητική	αναιρέσιμοι	αναιρέσιμες	αναιρέσιμα

Ετυμολογία

αναιρέσιμος < αναιρώ

Επίθετο

αναιρέσιμος

• που υπάρχει η δυνατότητα να αναιρεθεί, να ακυρωθεί

Μεταφράσεις

    αναιρέσιμος

αγγλικά : refutable (en)