έχθρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έχθρα	οι	έχθρες
γενική	της	έχθρας		—
αιτιατική	την	έχθρα	τις	έχθρες
κλητική		έχθρα		έχθρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έχθρα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔχθρα. Συγκρίνετε με το έχτρα, όχτρητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈex.θɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐χθρα

τονικό παρώνυμο: εχθρά

Ουσιαστικό

έχθρα θηλυκό

• η κατάσταση κατά την οποία δύο πρόσωπα ή σύνολα είναι εχθροί μεταξύ τους καθώς και τα εχθρικά συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλον

Άλλες μορφές

• έχτρα (λαϊκότροπο)
• έχτρητα, όχτρητα, έχθρητα (λογοτεχνικό)

δείτε επίσης

• μεσαιωνικά: ἔχθρητα, ὄχθρητα
• αρχαία ελληνικά: ἔχθρα

Συνώνυμα

• αντιπάθεια
• εχθρότητα
• μίσος

Αντώνυμα

• φιλία

Μεταφράσεις

    έχθρα

γαλλικά : hostilité (fr), animosité (fr), inimitié (fr)