έχθρητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έχθρητα	οι	έχθρητες
γενική	της	έχθρητας		—
αιτιατική	την	έχθρητα	τις	έχθρητες
κλητική		έχθρητα		έχθρητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έχθρητα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἔχθρητα < αρχαία ελληνική ἔχθρ(α) + -ητα όπως στο μάνητα. Δείτε και όχτρητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈex.θɾi.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐χθρη‐τα

Ουσιαστικό

έχθρητα και έχτρητα θηλυκό

• (λογοτεχνικό) μορφή του έχτρητα, όχτρητα: η έχθρα, η εχθρότητα