μάνητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάνητα	οι	μάνητες
γενική	της	μάνητας		—
αιτιατική	τη	μάνητα	τις	μάνητες
κλητική		μάνητα		μάνητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάνητα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μάνητα < αρχαία ελληνική μάνη, μῆνις και μᾶνις ή από το μανία, όπως το άργητα Αναλύεται σε μαν(ία) + -ητα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.ni.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μά‐νη‐τα

Ουσιαστικό

μάνητα θηλυκό

• (λογοτεχνικό) η οργή, η μανία, η λυσσαλέα αντίδραση ή δράση, το μένος (στον πόλεμο, στο ερωτικό πάθος)

Μεταφράσεις

    μάνητα

→ δείτε τις λέξεις οργή και μανία

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μάνητα < μαν(ία) + -ητα

Ουσιαστικό

μάνητα θηλυκό

1. οργή, θυμός
2. μανία, λύσσα
3. μίσος
4. ερωτικό πάθος

Άλλες γραφές

• μάνιτα

Πηγές

• μάνητα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].