έναυσμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έναυσμα	τα	εναύσματα
γενική	του	εναύσματος	των	εναυσμάτων
αιτιατική	το	έναυσμα	τα	εναύσματα
κλητική		έναυσμα		εναύσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έναυσμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἔναυσμα (σπινθήρας, κίνητρο) < αρχαία ελληνική ἐναύω (ανάβω φωτιά, προκαλώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.nav.zma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐ναυ‐σμα

Ουσιαστικό

έναυσμα ουδέτερο

1. η αιτία, η αφορμή που εξεγείρει και παροξύνει τα πάθη

   ※  οι φωτιές του 2007 ... ήταν το έναυσμα για την ίδρυση του Πυροσβεστικού Κλιμακίου στην περιοχή (Ακρίτες - φρουροί και για πυρκαγιές, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 13 Αυγούστου 2010 )

2. (στρατιωτικός όρος) το μέσο που προκαλεί ή ενισχύει την πυροδότηση της γόμωσης εκρηκτικής ύλης

   → δείτε και τη λέξη έναυση (άναμμα)

Συγγενικά

• έναυση

Μεταφράσεις

    έναυσμα

αγγλικά : cause (en), detonator (en) γαλλικά : amorce (fr), déclencheur (fr)