άντερο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άντερο	τα	άντερα
γενική	του	άντερου	των	άντερων
αιτιατική	το	άντερο	τα	άντερα
κλητική		άντερο		άντερα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άντερο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἄντερο(ν) < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἔντερον με τροπή [e] > [a] Συγκρίνετε με το έντερο.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa(n).de.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐ντε‐ρο

Ουσιαστικό

άντερο ουδέτερο

1. (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του έντερο
2. (μεταφορικά) (συνήθως στον πληθυντικό) τα αντικείμενα που βρίσκονται εσωτερικά

Συγγενικά

• αντεράκι
• κωλάντερο
• ξαντεριάζω
• → και δείτε τη λέξη έντερο

Σύνθετα

• αντεροβγάλτης
• σπληνάντερο

Εκφράσεις

• δεν (μου) μένει άντερο (από τα γέλια)
• λαδώνω τ' άντερό μου (τ' αντεράκι μου)
• μου γυρίζουν τ' άντερα: αισθάνομαι αηδία ή αναγούλα (κυριολεκτικά ή μεταφορικά)
• τ' άντερα μου: υπερβολικά
  • βγάζω/ξερνώ τ' άντερα μου: ξερνώ υπερβολικά
  • τρώω (πίνω) τ' άντερά μου: τρώω (ή πίνω) υπερβολικά
• στριμμένο άντερο
• πώχει άντερα, ας τα ξη (όποιος έχει το καρπούζι, έχει και το μαχαίρι, όπως τα έκανες, τώρα βρες λύση μόνος σου, μη ζαλίζεις τους άλλους)
• του χασάπη τα παιδιά, τ' άντερα κάνουν δαχτυλίδια (ενώ άλλοι πεινούν, τα παιδιά του χασάπη έχουν τόσο πολλά έντερα που στο τέλος όταν χορτάσουν φτιάχνουν και δαχτυλίδια -για όσους έχουν πολλά και στο τέλος όχι μόνον δεν τα χαρίζουν σε όποιον τα χρειάζεται, αλλά τα χρησιμοποιούν και με τρόπο ανάρμοστο γιατι δεν ξέρουν τι να τα κάνουν)
• κιόλα τ' άντερα έχουσι κάτι να ειπούν (επειδή γουργουρίζει το έντερο και διαμαρτύρεται, "μιλάει" -άσε τους άλλους να μιλήσουν, αφου ακόμα και το έντερο έχει κάτι να πει, κάτι χρησιμο θα πει κι ο άνθρωπος ή και με την αντίθετη έννοια, για κάποιον που δεν έχει τίποτα σημαντικό να πει)

Δείτε επίσης

• διαφορετικής ετυμολογίας, το αντερί

Μεταφράσεις

    άντερο

→ δείτε τη λέξη έντερο