planus

Εσπεράντο (eo)

Ρηματικός τύπος

planus ^(eo)

• υποθετική του ρήματος plani

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία 1

planus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₂-

Επίθετο

planus ^(la), -a, -um

1. ομαλός, λείος, επίπεδος
2. (μεταφορικά) καταληπτός, ξεκάθαρος

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	planus	plana	planum	planī	planae	plana
γενική	planī	planae	planī	planōrum	planārum	planōrum
δοτική	planō	planae	planō	planīs	planīs	planīs
αιτιατική	planum	planam	planum	planōs	planās	plana
κλητική	plane	plana	planum	planī	planae	plana
αφαιρετική	planō	planā	planō	planīs	planīs	planīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Παράγωγα

• explano
• plano
• planum

Συγγενικά

• palatum
• palma
• plautus

Απόγονοι

planus (λατινικά)

→ γαλλικά: plan

↷ αγγλικά: plan

↷ ισπανικά: plano

↷ μεσαιωνικά ελληνικά: πλάνος στη σημασία: ομαλός

Ετυμολογία 2

planus < (άμεσο δάνειο) αρχαία ελληνική πλάνος

Ουσιαστικό

planus ^(la) αρσενικό

• πλάνος, μπαγαπόντης

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	planus	planī
γενική	planī	planōrum
δοτική	planō	planīs
αιτιατική	planum	planōs
κλητική	plane	planī
αφαιρετική	planō	planīs
(β' κλίση)

Πηγές

• planus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.