πλάνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πλάνος	η	πλάνα	το	πλάνο
γενική	του	πλάνου	της	πλάνας	του	πλάνου
αιτιατική	τον	πλάνο	την	πλάνα	το	πλάνο
κλητική		πλάνε		πλάνα		πλάνο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πλάνοι	οι	πλάνες	τα	πλάνα
γενική	των	πλάνων	των	πλάνων	των	πλάνων
αιτιατική	τους	πλάνους	τις	πλάνες	τα	πλάνα
κλητική		πλάνοι		πλάνες		πλάνα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πλάνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πλάνος (επίθετο)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpla.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλά‐νος

Επίθετο

πλάνος, -α, -ο

1. που ξεγελάει και εξαπατάει με ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις
2. γοητευτικός

Συγγενικά

• λαοπλάνος
• πλανερός
• πλανευτής
• πλανεύω
• πλανόδιος

→ και δείτε τη λέξη πλανώ

Μεταφράσεις

    που εξαπατάει

Πηγές

• πλάνος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία 1

πλάνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πλάνος (επίθετο)

Επίθετο

πλάνος

• πλάνος, απατηλός, ψεύτικος

Ουσιαστικό

πλάνος αρσενικό

1. απατεώνας, ψεύτης
2. άνθρωπος ανήθικος, κακοήθης

Συγγενικά

• ἀνθρωποπλάνος
• νυκτιπλάνος

→ και δείτε τη λέξη πλανῶ

Ετυμολογία 2

πλάνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πλάνος (αρσενικό ουσιαστικό) με μεταπλασμό σε ουδέτερο

Ουσιαστικό

πλάνος ουδέτερο

1. δόλος, απάτη
2. δέλεαρ, θέλγητρο
3. παγίδα (για ζώα)

Ετυμολογία 3

πλάνος < (άμεσο δάνειο) λατινική planus

Επίθετο

πλάνος

• ομαλός, επίπεδος, ίσιος

Πηγές

• σελ.341, 342, 343, Τόμος 16] - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πλάνος, ήδη στον Σοφοκλή < πλανάομαι / πλανῶμαι (αναδρομικός σχηματισμός) < πλανάω

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: πλάνος ⇒ νέα ελληνικά: πλάνος

↷ λατινικά: planus (στη σημασία: απατεώνας)

Επίθετο

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πλάνος	τὸ	πλάνον
γενική	τοῦ/τῆς	πλάνου	τοῦ	πλάνου
δοτική	τῷ/τῇ	πλάνῳ	τῷ	πλάνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πλάνον	τὸ	πλάνον
κλητική ὦ!		πλάνε		πλάνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πλάνοι	τὰ	πλάνᾰ
γενική	τῶν	πλάνων	τῶν	πλάνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πλάνοις	τοῖς	πλάνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πλάνους	τὰ	πλάνᾰ
κλητική ὦ!		πλάνοι		πλάνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πλάνω	τὼ	πλάνω
γεν-δοτ	τοῖν	πλάνοιν	τοῖν	πλάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

πλάνος, -ος, -ον

1. παραπλανητικός, απατηλός
2. περιπλανώμενος, ασταθής

Σύνθετα

• ἀείπλανος
• ἀερόπλανος
• ἁλίπλανος
• ἀπόπλανος
• ἀρχίπλανος
• δύσπλανος
• ἐρημοπλάνος
• ἐρωτοπλάνος
• λαοπλάνος
• μυθοπλάνος
• νυκτίπλανος
• πλανοστιβής
• πολύπλανος
• ποντοπλάνος
• σύμπλανος
• τηλέπλανος
• ὠκύπλανος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πλανάω

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πλάνος	οἱ	πλάνοι
γενική	τοῦ	πλάνου	τῶν	πλάνων
δοτική	τῷ	πλάνῳ	τοῖς	πλάνοις
αιτιατική	τὸν	πλάνον	τοὺς	πλάνους
κλητική ὦ!		πλάνε		πλάνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλάνω
γεν-δοτ	τοῖν		πλάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πλάνος, -ου αρσενικό

• απατεώνας, αγύρτης

Πηγές

• πλάνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλάνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.