ῥύσιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ῥύσιον	τὰ	ῥύσιᾰ
γενική	τοῦ	ῥυσίου	τῶν	ῥυσίων
δοτική	τῷ	ῥυσίῳ	τοῖς	ῥυσίοις
αιτιατική	τὸ	ῥύσιον	τὰ	ῥύσιᾰ
κλητική ὦ!		ῥύσιον		ῥύσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥυσίω
γεν-δοτ	τοῖν		ῥυσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥύσιον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ῥύσιος < ἐρύω

Ουσιαστικό

ῥύσιον ουδέτερο

• αυτό που το παίρνουν με τη βία, που το αρπάζουν
  1. λεία, λάφυρο
  2. ενέχυρο, εγγύηση (ενδεχομένως για απελευθέρωση κάποιου)
  3. αποζημίωση
  4. αντίποινο

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ῥύτιον