ὠφέλεια

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὠφέλειᾰ	αἱ	ὠφέλειαι
γενική	τῆς	ὠφελείᾱς	τῶν	ὠφελειῶν
δοτική	τῇ	ὠφελείᾳ	ταῖς	ὠφελείαις
αιτιατική	τὴν	ὠφέλειᾰν	τὰς	ὠφελείᾱς
κλητική ὦ!		ὠφέλειᾰ		ὠφέλειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠφελείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὠφελείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠφέλεια < ὠφελέω / ὠφελ(ῶ) + -εια

Ουσιαστικό

ὠφέλεια, -ας (& ὠφελία ανάλογα με το ρυθμό στην ποίηση)

1. συνδρομή, επικουρία στρατιωτικής φύσης
2. βοήθεια, υποστήριξη
3. χρησιμότητα, κέρδος, όφελος
4. λεία, λάφυρο (το κέρδος από πόλεμο ή κυνήγι)
5. το θήραμα

Άλλες μορφές

• ὠφελία (για μετρική ανάγκη)
• ιωνικός τύπος : ὠφελίη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ὠφελῶ, ὄφελος και ὀφέλλω

Πηγές

• ὠφέλεια - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ὠφέλεια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὠφέλεια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.