ὠλένη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὠλένη	αἱ	ὠλέναι
γενική	τῆς	ὠλένης	τῶν	ὠλενῶν
δοτική	τῇ	ὠλένῃ	ταῖς	ὠλέναις
αιτιατική	τὴν	ὠλένην	τὰς	ὠλένᾱς
κλητική ὦ!		ὠλένη		ὠλέναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠλένᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὠλέναιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠλένη < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ωλένη

Ουσιαστικό

ὠλένη θηλυκό

• (ανατομία) το χέρι από τον αγκώνα και κάτω

Παράγωγες λέξεις

 ετυμολογικό πεδίο 
ὠλεν- 

• ἀκρωλένιον
• ἀμφωλένιον
• γλαυκώλενος
• διωλένιος
• ἐπωλένιος
• εὐώλενος
• λευκώλενος
• παρωλένιος
• ὑδατώλενος
• ὑπωλένιος
• ὠλεκρανίζω
• ὠλέκρανον
• Ὠλενίη
• Ὠλενίη πέτρη
• ὠλένιος
• Ὠλένιος
• ὠλενίς
• ὠλενίτης
• Ὤλενος
• ὠλενοστρόφος

Πηγές

• «ὠλένη» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «ὠλένη» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.