ὠλένη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὠλένη	αἱ	ὠλέναι
γενική	τῆς	ὠλένης	τῶν	ὠλενῶν
δοτική	τῇ	ὠλένῃ	ταῖς	ὠλέναις
αιτιατική	τὴν	ὠλένην	τὰς	ὠλένᾱς
κλητική ὦ!		ὠλένη		ὠλέναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠλένᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὠλέναιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠλένη < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ωλένη

Ουσιαστικό

ὠλένη θηλυκό

1. (ανατομία) το χέρι από τον αγκώνα και κάτω
2. (ανατομία) (γενικότερα) χέρι

   ※  5ος αιώνας πκε, ⌘ Ευριπίδης, Μήδεια, 901-902

   ἆρ᾽, ὦ τέκν᾽, οὕτω καὶ πολὺν ζῶντες χρόνον | φίλην ὀρέξετ᾽ ὠλένην;

   Θα ζήσετε άραγε τόσο, παιδιά μου, | ώστε ν᾽ απλώσετε ξανά όπως τώρα το αγαπημένο χέρι;

   Μετάφραση (2012): Θ.Κ.Στεφανόπουλος @greek‑language.gr

3. στρώμα, ψάθα
4. δεμάτι, σωρός πραγμάτων αρκετών να χωρέσουν σε μία αγκαλιά

Παράγωγα

 ετυμολογικό πεδίο 
ὠλεν- 

• ἀκρωλένιον
• ἀμφωλένιον
• γλαυκώλενος
• διωλένιος
• ἐπωλένιος
• εὐώλενος
• λευκώλενος
• παρωλένιος
• ὑδατώλενος
• ὑπωλένιος
• ὠλεκρανίζω
• ὠλέκρανον
• Ὠλενίη
• Ὠλενίη πέτρη
• ὠλένιος
• Ὠλένιος
• ὠλενίς
• ὠλενίτης
• Ὤλενος
• ὠλενοστρόφος

Πηγές

• ὠλένη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὠλένη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.