ὑοειδής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὑοειδής	τὸ	ὑοειδές
γενική	τοῦ/τῆς	ὑοειδοῦς	τοῦ	ὑοειδοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ὑοειδεῖ	τῷ	ὑοειδεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὑοειδῆ	τὸ	ὑοειδές
κλητική ὦ!		ὑοειδές		ὑοειδές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὑοειδεῖς	τὰ	ὑοειδῆ
γενική	τῶν	ὑοειδῶν	τῶν	ὑοειδῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὑοειδέσῐ(ν)	τοῖς	ὑοειδέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὑοειδεῖς	τὰ	ὑοειδῆ
κλητική ὦ!		ὑοειδεῖς		ὑοειδῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὑοειδεῖ	τὼ	ὑοειδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ὑοειδοῖν	τοῖν	ὑοειδοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὑοειδής < ὖ (το γράμμα Υ) + -ο- + -ειδής

Επίθετο

ὑοειδής, -ής, -ές [ῡ]

• (ελληνιστική κοινή) που έχει το σχήμα του γράμματος Υ, υοειδής

Εκφράσεις

• ὀστοῦν ὑοειδές: (ανατομία) υοειδές οστό: οστό σε σχήμα υ (τόξου) κάτω από τη γλώσσα

Παράγωγα

• ὑοειδῶς

Πηγές

• ὑοειδής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.