ἰδάλιμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἰδάλιμος	τὸ	ἰδάλιμον
γενική	τοῦ/τῆς	ἰδαλίμου	τοῦ	ἰδαλίμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἰδαλίμῳ	τῷ	ἰδαλίμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἰδάλιμον	τὸ	ἰδάλιμον
κλητική ὦ!		ἰδάλιμε		ἰδάλιμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἰδάλιμοι	τὰ	ἰδάλιμᾰ
γενική	τῶν	ἰδαλίμων	τῶν	ἰδαλίμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἰδαλίμοις	τοῖς	ἰδαλίμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἰδαλίμους	τὰ	ἰδάλιμᾰ
κλητική ὦ!		ἰδάλιμοι		ἰδάλιμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰδαλίμω	τὼ	ἰδαλίμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἰδαλίμοιν	τοῖν	ἰδαλίμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἰδάλιμος < ἶδος + -άλιμος (κατ' αντιστοιχία με τα κυδάλιμος και εἰδάλιμος).

Επίθετο

ἰδάλιμος, -ος, -ον

• που προκαλεί ιδρώτα, εφίδρωση

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 415 (414-416)

  Ἦμος δὴ λήγει μένος ὀξέος ἠελίοιο | καύματος ἰδαλίμου, μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος | Ζηνὸς ἐρισθενέος,

  Μόλις του καυτερού τού ήλιου η δύναμη | την κάψα που φέρνει ιδρώτα πάψει, και βρέξει φθινοπωρινά | ο Δίας ο μεγαλοδύναμος,

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Πηγές

• ἰδάλιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἰδάλιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.