κυδάλιμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κυδάλιμος	ἡ	κυδαλίμη	τὸ	κυδάλιμον
γενική	τοῦ/τῆς	κυδαλίμου	τῆς	κυδαλίμης	τοῦ	κυδαλίμου
δοτική	τῷ/τῇ	κυδαλίμῳ	τῇ	κυδαλίμῃ	τῷ	κυδαλίμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	κυδάλιμον	τὴν	κυδαλίμην	τὸ	κυδάλιμον
κλητική ὦ!		κυδάλιμε		κυδαλίμη		κυδάλιμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κυδάλιμοι	αἱ	κυδάλιμαι	τὰ	κυδάλιμᾰ
γενική	τῶν	κυδαλίμων	τῶν	κυδαλίμων	τῶν	κυδαλίμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κυδαλίμοις	ταῖς	κυδαλίμαις	τοῖς	κυδαλίμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κυδαλίμους	τὰς	κυδαλίμᾱς	τὰ	κυδάλιμᾰ
κλητική ὦ!		κυδάλιμοι		κυδάλιμαι		κυδάλιμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κυδαλίμω	τὼ	κυδαλίμᾱ	τὼ	κυδαλίμω
γεν-δοτ	τοῖν	κυδαλίμοιν	τοῖν	κυδαλίμαιν	τοῖν	κυδαλίμοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'φρόνιμος' όπως «φρόνιμος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κυδάλιμος < κῦδος + -άλιμος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

κυδάλιμος, -ος/-η, -ον

• ένδοξος, φημισμένος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 4 (δ. Τὰ ἐν Λακεδαίμονι.), στίχ. 16 (15-17)

  ὣς οἱ μὲν δαίνυντο καθ' ὑψερεφὲς μέγα δῶμα | γείτονες ἠδὲ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο, | τερπόμενοι·

  Ἔτσι μὲς στὸ πεντάψηλο ξεφάντωναν παλάτι | ὅλ' οἱ γειτόνοι κι οἱ δικοὶ τοῦ δοξαστοῦ Μενέλαου, | καὶ γλέντιζαν

  Μετάφραση (1900): Αργύρης Εφταλιώτης δ 10

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 467 (467-469)

  υἱὸς δ᾽ Ἀλκμήνης καὶ κυδάλιμος Ἰόλαος | Κύκνον σκυλεύσαντες ἀπ᾽ ὤμων τεύχεα καλὰ | νίσοντ᾽·

  Και της Αλκμήνης το παιδί κι ο ξακουστός Ιόλαος, | απ᾽ του Κύκνου αφαίρεσαν τους ώμους τα ωραία όπλα | κι έφυγαν.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Εκφράσεις

• κυδάλιμον κῆρ: ευγενική καρδία

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 12 (Μ. Τειχομαχία.), στίχ. 45 (45-46)

  τοῦ δ᾽ οὔ ποτε κυδάλιμον κῆρ | ταρβεῖ οὐδὲ φοβεῖται,

  κι η ευγενής ψυχή του | φόβον δεν έχ᾽ ή δισταγμόν,

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Ταυτόσημο

• κύδιμος
• κυδνός
• κυδρός

Συγγενικά

• κῦδος

Πηγές

• κυδάλιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κυδάλιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.