ἑταιρεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἑταιρείᾱ	αἱ	ἑταιρεῖαι
γενική	τῆς	ἑταιρείᾱς	τῶν	ἑταιρειῶν
δοτική	τῇ	ἑταιρείᾳ	ταῖς	ἑταιρείαις
αιτιατική	τὴν	ἑταιρείᾱν	τὰς	ἑταιρείᾱς
κλητική ὦ!		ἑταιρείᾱ		ἑταιρεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑταιρείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἑταιρείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑταιρεία < ἑταιρεῖος < ἑταῖρος < ἔτης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *swé (ἑός)

Ουσιαστικό

ἑταιρεία θηλυκό

1. όμιλος εταίρων, αδελφότητα, ομάδα ανθρώπων που έχουν κοινό σκοπό
2. (για ζώα) αγέλη
3. (πολιτική) πολιτικό κόμμα
4. ασελγής βίος

   ≋ ταυτόσημα: ἑταίρησις

5. (γενικά) η φιλία

Άλλες μορφές

• ἑταιρία
• ιωνικός τύπος : ἑταιρηΐη

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἑταιρεία

• ονομαστική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του ἑταιρεῖος

Πηγές

• ἑταιρεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑταιρεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.